Ινομυώματα

Ο προληπτικός γυναικολογικός έλεγχος είναι αναγκαίο να πραγματοποιείται τουλάχιστον μια φορά ετησίως, προκειμένου να προληφθούν γυναικολογικές παθήσεις ή να αντιμετωπιστούν εγκαίρως.

Μεταξύ των εξετάσεων στις οποίες υποβάλλονται οι γυναίκες είναι και το Τεστ Παπανικολάου ή αλλιώς Τεστ Παπ. Πρόκειται για την πλέον πιο διαδεδομένη μέθοδο γυναικολογικής εξέτασης που ουσιαστικά αποτελεί μια διαδικασία περισυλλογής κυττάρων από τον τράχηλο της μήτρας, έτσι ώστε να μπορούν να εξεταστούν προσεκτικά στο εργαστήριο για τον εντοπισμό καρκινικών κυττάρων  και παθολογίας προκαρκινικού σταδίου.

Στα πλαίσια του προληπτικού γυναικολογικού ελέγχου εντάσσεται και ο γυναικολογικός υπέρηχος, ο οποίος βοηθά τόσο στην πρόληψη όσο και τη διάγνωση γυναικολογικών παθήσεων. Κατά τη διάρκεια μιας τυπικής γυναικολογικής εξέτασης μπορεί να φανούν, μεταξύ άλλων, αναπτύξεις στην περιοχή της μήτρας. Αυτές οι αναπτύξεις άλλοτε δημιουργούν μια σειρά από συμπτώματα και άλλοτε όχι και ονομάζονται ινομυώματα.

Στο παρόν άρθρο θα γίνει μια ανάλυση της έννοιας των ινομυωμάτων, των προβλημάτων που πιθανόν να προκαλούν και τέλος θα παρουσιαστούν οι τρόποι αντιμετώπισής τους από τους θεράποντες γυναικολόγους.

Τα ινομυώματα αποτελούν ένα από τα πιο συχνά γυναικολογικά προβλήματα, επηρεάζοντας μεγάλο ποσοστό των γυναικών κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής τους ηλικίας.

Παρά την εκτεταμένη εμφάνισή τους, πολλές γυναίκες μπορεί να μη γνωρίζουν ότι έχουν ινομυώματα, καθώς συχνά δεν παρουσιάζουν συμπτώματα.

Τα ινομυώματα αναπτύσσονται στο μυομήτριο, το μυϊκό στρώμα της μήτρας, και μπορούν να ποικίλλουν σε μέγεθος από εξαιρετικά μικρά, αδιόρατα με γυμνό μάτι, έως αρκετά μεγάλα, που προκαλούν σαφή φυσική διόγκωση της κοιλιακής χώρας.

Τα ινομυώματα της μήτρας δε συνεπάγονται με την παρουσία καρκίνου και σχεδόν ποτέ δε μετατρέπονται σε καρκινικές αναπτύξεις. Ονομάζονται επίσης και λειομυώματα ή μυώματα.

Η συχνότητα των ινομυωμάτων και οι στατιστικές που τα συνοδεύουν είναι εντυπωσιακές.

Εκτιμάται ότι τουλάχιστον 3 στις 4 γυναίκες θα αναπτύξουν ινομυώματα κάποια στιγμή στη ζωή τους, με πολλές από αυτές να μη χρειάζονται ποτέ θεραπεία λόγω της ασυμπτωματικής φύσης των όγκων.

Ωστόσο, για κάποιες γυναίκες, τα ινομυώματα μπορούν να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα, όπως αιμορραγία, αναιμία, πόνος, και επιπλοκές στην εγκυμοσύνη, απαιτώντας έτσι ιατρική παρέμβαση.

Αναλύοντας τη συμπτωματολογία και εξετάζοντας σε βάθος τη συγκεκριμένη παθολογία, συμπεραίνουμε ότι η αιτία εμφάνισης ινομυωμάτων στις γυναίκες παραμένει άγνωστη και μη σταθερή. Εντούτοις, γενετικοί, εξωτερικοί και ορμονικοί παράγοντες (οιστρογόνα και προγεστερόνη) μπορεί να συνδέονται με την εκδήλωσή τους.

Όπως προαναφέρθηκε, η ακριβής αιτία της ανάπτυξης των ινομυωμάτων παραμένει μέχρι σήμερα ασαφής, ωστόσο, οι ερευνητές έχουν αναγνωρίσει πολλούς παράγοντες κινδύνου που φαίνεται να αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισής τους. Μεταξύ αυτών, οι γενετικοί και ορμονικοί παράγοντες ξεχωρίζουν ως ιδιαίτερα σημαντικοί.

• Γενετικοί παράγοντες: Η ιστορία ινομυωμάτων στην οικογένεια μιας γυναίκας μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητές της να αναπτύξει την κατάσταση.
• Ορμονικοί παράγοντες: Οι ορμόνες, όπως το οιστρογόνο και η προγεστερόνη, τα οποία παίζουν ρόλο στον κύκλο αναγέννησης του ενδομητρίου, φαίνεται να προάγουν την ανάπτυξη των ινομυωμάτων.
• Εξωτερικοί παράγοντες και συνήθειες: Παράγοντες όπως η παχυσαρκία, υψηλή πίεση, καθώς και η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και η έλλειψη φυσικής δραστηριότητας, μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης ινομυωμάτων.

Τα ινομυώματα κατατάσσονται ανάλογα με τη θέση τους στη μήτρα και κάθε τύπος έχει διαφορετικές επιπτώσεις στο σώμα της γυναίκας.

• Ενδοτοιχωματικά Ινομυώματα: Είναι ο πιο συχνός τύπος και αναπτύσσονται στο μυικό τοίχωμα της μήτρας. Μπορούν να προκαλέσουν αυξημένη αιμορραγία, συσπάσεις και πόνο κατά τη διάρκεια της περιόδου.
• Υπορρογόνια Ινομυώματα: Αναπτύσσονται στο εξωτερικό μέρος της μήτρας και μπορούν να προκαλέσουν πίεση στα γύρω όργανα, όπως στο έντερο ή την ουροδόχο κύστη, οδηγώντας σε πόνο και προβλήματα στην ούρηση.
• Υποβλεννογόνια Ινομυώματα: Αναπτύσσονται κάτω από το ενδομήτριο και είναι λιγότερο συχνά. Μπορούν να προκαλέσουν σοβαρή αιμορραγία και αναιμία ανεξάρτητα από το μέγεθός τους.

Παρόλο που πολλές γυναίκες με ινομυώματα δεν εμφανίζουν καθόλου συμπτώματα, όταν αυτά εμφανίζονται, μπορούν να κυμαίνονται από ήπια έως σοβαρά. Τα πιο κοινά περιλαμβάνουν:

• Αυξημένη και πολύ βαριά αιμορραγία κατά τη διάρκεια των περιόδων
• Πόνος στην περιοχή της πυέλου ή της κοιλιάς
• Συχνουρία ή δυσκολία στην ούρηση
• Δυσκοιλιότητα ή άλλες διαταραχές της πέψης
• Πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή
• Αίσθηση πίεσης στην κάτω κοιλία
• Πρήξιμο στην περιοχή της κοιλιάς

Σε περιπτώσεις όπου τα συμπτώματα είναι σοβαρά ή επηρεάζουν σημαντικά την ποιότητα ζωής, είναι κρίσιμο να απευθυνθούν οι γυναίκες στον γυναικολόγο τους για ακριβή διάγνωση και θεραπεία.

Η διαδικασία διάγνωσης των ινομυωμάτων περιλαμβάνει καταρχάς μια λεπτομερή συζήτηση για το ιατρικό ιστορικό και τα συμπτώματα του ασθενούς, καθώς και μια φυσική εξέταση. Οι πιο κοινές απεικονιστικές τεχνικές που χρησιμοποιούνται για την επιβεβαίωση της παρουσίας ινομυωμάτων περιλαμβάνουν:

• Υπερηχογράφημα: Είναι η πιο συχνή μέθοδος διάγνωσης, προσφέροντας εικόνες της μήτρας και των ινομυωμάτων.
• Μαγνητική Τομογραφία (MRI): Παρέχει λεπτομερείς εικόνες της δομής της μήτρας και χρησιμοποιείται συχνά για τον προσδιορισμό του μεγέθους και της θέσης των ινομυωμάτων.
• Υστεροσκόπηση: Μια διαδικασία που επιτρέπει στον γιατρό να εξετάσει το εσωτερικό της μήτρας μέσω ενός λεπτού, φωτιζόμενου σωλήνα που εισάγεται μέσω του κόλπου.

Η θεραπεία των ινομυωμάτων εξαρτάται από το μέγεθος και τη θέση των ινομυωμάτων, καθώς και από τα συμπτώματα που εκδηλώνονται.

Τα ινομυώματα είναι δυνατό να αντιμετωπιστούν με τους εξής τρόπους:

• Φαρμακευτική αγωγή: Μπορεί να συνταγογραφηθούν φάρμακα για τη μείωση των συμπτωμάτων. Αντιφλεγμονώδη φάρμακα μπορεί επίσης να χορηγηθούν για την ανακούφιση από τον πόνο.
• Χειρουργικές επεμβάσεις: Η ινομυωματεκτομή (αφαίρεση των ινομυωμάτων διατηρώντας τη μήτρα) είναι μια συνηθισμένη θεραπεία για γυναίκες που επιθυμούν να διατηρήσουν τη γονιμότητά τους. Η υστερεκτομή (αφαίρεση της μήτρας) μπορεί να συνιστάται σε περιπτώσεις σοβαρών συμπτωμάτων ή όταν άλλες θεραπείες αποτύχουν.
• Βοηθητικές ενέργειες: Συμπληρώματα μπορεί να συστήνονται από κάποιους ειδικούς ως μέρος μιας ολιστικής προσέγγισης στη διαχείριση των συμπτωμάτων.

Ενώ η πρόληψη των ινομυωμάτων δεν είναι πάντα δυνατή, ορισμένες αλλαγές στον τρόπο ζωής μπορεί να βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου εμφάνισής τους ή στην ανακούφιση από τα συμπτώματα. Αυτές περιλαμβάνουν:

• Υιοθέτηση μιας υγιεινής διατροφής πλούσιας σε φρούτα, λαχανικά και ολικά δημητριακά
• Κανονική φυσική δραστηριότητα
• Διατήρηση υγιούς βάρους
• Περιορισμός της κατανάλωσης αλκοόλ και αποφυγή καπνίσματος

Η επιλογή της κατάλληλης θεραπείας και η διαχείριση των ινομυωμάτων απαιτούν στενή συνεργασία μεταξύ της ασθενούς και του ιατρού της, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες, τις προτιμήσεις και τους μακροπρόθεσμους στόχους υγείας της.

Τα ινομυώματα μπορούν να έχουν σημαντικές επιδράσεις στη γονιμότητα και την εγκυμοσύνη, αν και πολλές γυναίκες με ινομυώματα μπορούν να συλλάβουν φυσικά και να έχουν υγιείς εγκυμοσύνες.

• Επιπτώσεις στη Γονιμότητα: Κάποιες μορφές ινομυωμάτων, ειδικά τα υποβλεννογόνια, μπορεί να δυσκολεύουν την εμφύτευση του εμβρύου ή να προκαλούν επανειλημμένες αποβολές. Η θεραπεία των ινομυωμάτων μπορεί να βελτιώσει τη γονιμότητα σε ορισμένες περιπτώσεις.
• Διαχείριση κατά τη Διάρκεια της Εγκυμοσύνης: Ενώ πολλές γυναίκες με ινομυώματα έχουν φυσιολογικές εγκυμοσύνες, υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για κάποιες επιπλοκές, όπως πρόωρο τοκετό, δυστοκία ή ανάγκη για καισαρική τομή. Η στενή παρακολούθηση από τον γυναικολόγο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι απαραίτητη.

Συμπερασματικά, πολλές γυναίκες κατά τη διάρκεια της ζωής τους είναι πιθανό να εμφανίσουν ινομυώματα. Τις περισσότερες φορές δεν εκδηλώνονται συμπτώματα κατά την πάθηση και συνεπώς δε γίνεται αντιληπτή. Η πυελική εξέταση ή ένας τυπικός γυναικολογικός έλεγχος μπορεί να αναδείξει την ύπαρξή των ινομυωμάτων. Σε κάθε περίπτωση, ο γυναικολόγος είναι εκείνος που θα κρίνει τη σοβαρότητα της παθολογίας και την κατάλληλη αντιμετώπισή της.

• https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/uterine-fibroids/
• https://www.healthline.com/health/uterine-fibroids
• https://www.healthdirect.gov.au/uterine-fibroids#causes
• https://www.acog.org/womens-health/faqs/uterine-fibroids
• https://www.hygeia.gr/inomyomata-diagnosi-amp-antimetopisi/
• https://www.doctoranytime.gr/p/inomuomata